چکار کنم

[lkjhgfdsa]

سلام
دختر هستم ۱۹ سالمه
۱۰ سالم بود تقریبی من احساس کردم مادرم داره خیانت میکنه البتع فقط در حد زنگ و پیام بود ولی خیلی اذیت میشدم همیشه میرفتم یه گوشه و تا مرگ گریه میکردم
یه بارم بهش گفتم ولی با کتک و دعوا مامانم انکار ماجرا شد اون مرده میوه فروش بود و مامانم هرروز توی مسیر رفت و امد میدیدش بعد یه مدت همه چی تموم شد چون یه روز زن اون مرد به مامانم زنگ زده و تهدیدش کرد حالا چن ساله میگذره از روش یع سال پیش من متوجه شدم مادرم دوباره داره چت میکنه
رفتم گوشیشو چک کردم دیدم بازم با یکی در ارتباطه عصبی شدم باهاش دعوا کردم حتی تا راضیم کرد که دیگه نمیکنه
اما بازم یکی دیگه پیدا شده و یواشکی گاهی اوقات باهاش چت میکنه چون از دوران بچکیم من این مشکلو داشتم یه جورایی شده خط قرمزم اصلا دیگه نمیتونم تحمل کنم گاهی وقتا میخوام بکشمش م چون فقط دوران بچگیم میاد جلو چشمم و دیونم میکنه از بچگی هر وقت اینطوری میکرد باهاش قهر میکردم و حرف نمیزدم باهاش الان واقعا نمیدونم چیکار کنم انگار یه جورایی سرگرمی شده براش این چت کردنا من بابام ادم گرمی نیست مامانم همیشه گلایه میکنه که باهاش حرف نمیزنه محبت نمیکنه ادم کم حرفیه بابام من اصلا ابم با مادرم در یک جوب نمیره چون وقتی میخوام بهش حرف بزنم و مادر دختری باشیم اوشاخیم اون لحظه یا میاد ازش متنفر میشم تا حد مرگ حتی تو دعوا چن سال پیش گفتم برو طلاق بگیر با هرکی میخوای ازدواج کن منم اینقدر زجر نده ولی انگار اصلا هیچ چیزی از اون سالها یادش نیست
فکر میکنم باید با چاقو فرو کنم تو جگرش

[Saltanat]

سلام
دختر هستم ۱۹ سالمه
۱۰ سالم بود تقریبی من احساس کردم مادرم داره خیانت میکنه البتع فقط در حد زنگ و پیام بود ولی خیلی اذیت میشدم همیشه میرفتم یه گوشه و تا مرگ گریه میکردم
یه بارم بهش گفتم ولی با کتک و دعوا مامانم انکار ماجرا شد اون مرده میوه فروش بود و مامانم هرروز توی مسیر رفت و امد میدیدش بعد یه مدت همه چی تموم شد چون یه روز زن اون مرد به مامانم زنگ زده و تهدیدش کرد حالا چن ساله میگذره از روش یع سال پیش من متوجه شدم مادرم دوباره داره چت میکنه
رفتم گوشیشو چک کردم دیدم بازم با یکی در ارتباطه عصبی شدم باهاش دعوا کردم حتی تا راضیم کرد که دیگه نمیکنه
اما بازم یکی دیگه پیدا شده و یواشکی گاهی اوقات باهاش چت میکنه چون از دوران بچکیم من این مشکلو داشتم یه جورایی شده خط قرمزم اصلا دیگه نمیتونم تحمل کنم گاهی وقتا میخوام بکشمش م چون فقط دوران بچگیم میاد جلو چشمم و دیونم میکنه از بچگی هر وقت اینطوری میکرد باهاش قهر میکردم و حرف نمیزدم باهاش الان واقعا نمیدونم چیکار کنم انگار یه جورایی سرگرمی شده براش این چت کردنا من بابام ادم گرمی نیست مامانم همیشه گلایه میکنه که باهاش حرف نمیزنه محبت نمیکنه ادم کم حرفیه بابام من اصلا ابم با مادرم در یک جوب نمیره چون وقتی میخوام بهش حرف بزنم و مادر دختری باشیم اوشاخیم اون لحظه یا میاد ازش متنفر میشم تا حد مرگ حتی تو دعوا چن سال پیش گفتم برو طلاق بگیر با هرکی میخوای ازدواج کن منم اینقدر زجر نده ولی انگار اصلا هیچ چیزی از اون سالها یادش نیست
فکر میکنم باید با چاقو فرو کنم تو جگرش

بسم الله الرحمن الرحیم
سلام خدمت شما
دوست عزیز کاملا مشخص هست که خیلی تحت فشار هستین احساس ناراحتی و درماندگی و خشم زیادی رو تجربه میکنین .
مسلما خیلی تجربه ناخوشایندی میتونه در دوران کودکی باشه و احساس عدم امنیت شدیدی رو منتقل کنه .
متاسفانه والدین خیلی اوقات از اثرات رفتارهای خودشون بر اطرافیان و به خصوص فرزندان کوچک شون آگاهی ندارن و نمیدونن که چه آسیبی ممکنه از این طریق به بچه هاشون وارد کنن .
اما درزمان فعلی که شما بزرگ شدین و یک انسان عاقل و بالغ و توانمند هستین و دیگه همون کودک خردسال آسیب پذیر نیستین ، دیگه آسیبی شما رو تهدید نمیکنه .
شما الان دیگخ میدونید که روابط پدر و مادرها خیلی وقتها مسائل و مشکلات زیادی داره و ما به هیچ وجه نه مسئول این روابط هستیم و نه وظیفه ای داریم که اونها رو تغییر بدیم.
چون که ما هم یک فرد مستقل هستیم که دغدغه ها و نیازهای خودش رو داره و اول از همه در برابر زندگی خودش مسئولیت داره و اگر بخواد وارد مشکلات بین پدر و مادرش بشه و یا بر اونها نظارت داشته باشه اول از همه از خودش غفلت کرده و به خودش ظلم میکنه .
در اینکه این ماجرا همچنان میتونه بسیار ناراحت کننده و دردناک باشه شکی نیست .
اما مسئله سر تعریف مشکلات و بعد چگونی حل این مشکلات به شیوه موثر هستش .
به نظر میرسه چنین مسئله ای اصلا به شما مربوط نباشه و مشکلی بین خود پدر و مادرتون هست بنابراین خودشون هم باید بهش بپردازند.
گذشته از این، به هیچ عنوان تحت اراده و کنترل شما هم نیست و کاملا خارج از دایره اراده و اختیار شما هست و پرداختن بهش جز تجربه ناکامی های پی در پی حاصلی برای شما نخواهد داشت.
واقعیت این هست که خیلی از موارد و رخدادها و اتفاقات در زندگی ما هست که بسیار ناخوشایند هست و همچنین اجتناب ناپذیر هستن .
اگر نخواهیم این واقعیت رو بپذیریم مدام با در بسته مواجه خواهیم شد و نمیتونیم بر مسیر اصلی زندگی خودمون تمرکز کنیم.
واقعیت این هست که مادر شما یک شیوه مخرب و ناکارآمد رو برای برآوردن نیازهای خودش انتخاب کرده که نادرست و آسیب زننده هست.
اما بهر حال انتخاب خودش هست و به خودش و پاسخی که قراره روزی به همسرش بده مربوط هست.
اما درزمان فعلی مادرتون برای شما همون نقش مادر رو داره .
به جای قضاوت و دخالت در این ماجرا که با وجود تمام تلاشها تغییر هم حاصل نشده، میتونی ایشون رو به عنوان مادر به همانگونه که هست بپذیرید و ببینید با این وجود میخواید چگونه فرزندی باشید .
شما تلاش خودت رو کردین که مسیر درست رو از طرق مختلف به ایشون نشون بدید و حتی به مادرت پیشنهاد طلاق دادین اما نپذیرفته و به هر دلیلی موثر واقع نشده و شاید زمانش رسیده که دیگه این مسئله رو رها کنین و به مسیر خودتون در زندگی بپردازین و بیش از این استرس و ناکامی مضاعف در زمینه ای که کاری از شما ساخته نیست برای خودتون به وجود نیاری .
چون که این هم بخشی از واقعیت هست که تا زمانی که کسی خودش تمایل نداشته باشه تغییر کنه هیچ کسی قادر به تغییرش نیست و با واقعیتها اگر بخواین بجنگین فقط ناکام و سرخورده میشین .
در این راستا برای دریافت کمک بیشتر میتونید مشاوره تلفنی دریافت کنین چون به نظر میرسه خلق شما هم تحت تاثیر این ماجرا افت کرده و ممکنه نیازمند دریافت کمک حرفه ای و تخصصی باشین تا مسیر اصلی خودتون رو بیابین .